Veel vrouwen die herstellen van langdurige stress, trauma of een destructieve relatie, delen een onverwachte ervaring:
“Ik voel me eindelijk veilig… maar tegelijkertijd leeg. Alsof er niks gebeurt. Alsof ik me verveel. Is dat normaal?”
Als je dit herkent, weet dan dat je niet de enige bent — en dat je niets fout doet. Sterker nog, dit kan juist een teken zijn dat je zenuwstelsel eindelijk begint te reguleren.
Van Overleven naar Stilte
Als je jarenlang in de overlevingsstand hebt gestaan, raakt je lichaam en brein gewend aan constante spanning. Hoge levels adrenaline en cortisol houden je alert en op je hoede. Ook al is de dreiging inmiddels verdwenen, je systeem verwacht het nog steeds.
Dus wanneer er eindelijk rust komt, voelt dat niet altijd meteen “goed.” Het kan zelfs ongemakkelijk stil aanvoelen — alsof je een stille kamer binnenloopt nadat je naast luidsprekers hebt gestaan. Je brein denkt dan: Waar is de actie? Moet ik niet iets doen? Dreigt er gevaar?
Die leegte of verveling kan verwarrend en soms beangstigend zijn. Veel vrouwen omschrijven het als:
-“Het is alsof er niets meer in me gebeurt.”
-“Ik zit op de bank en voel me lusteloos, terwijl er zoveel mogelijk is.”
-“Ik wacht op het volgende slechte nieuws.”
-“Zonder de chaos voel ik me doelloos.”
Maar hier komt de geruststelling: Deze stilte kan juist een belangrijk teken zijn dat je zenuwstelsel eindelijk tot rust komt.
Verveling Als Tussenstation
Verveling kan in deze context betekenen dat je zenuwstelsel van een hoge staat van paraatheid naar kalmte beweegt. Het is niet zo dat je leven ineens leeg is — je lichaam heeft simpelweg geen constante stressprikkels meer nodig om zich “levend” te voelen.
Die overgang kan eerst vlak of saai aanvoelen, omdat de pieken en dalen van stress wegvallen. Zie het als een achtbaan waar je net vanaf stapt: de vaste grond onder je voeten voelt veilig, maar ook een beetje… saai.
En dat is eigenlijk iets goeds.
Leren Om Kalmte Te Dragen
Hier zit de uitdaging: voor iemand die gewend is aan onrust of spanning, kan kalmte onveilig voelen. Het is een onbekend gebied waarin niets te fixen of te managen valt.
Het mooie is: je kunt je zenuwstelsel leren dat stilte en rust veilig zijn. Dat vraagt oefening en zachte vriendelijkheid naar jezelf.
Kleine Stapjes Om Rust Te Dragen:
Adem rustig. Leg je hand op je buik en voel hoe je adem langzaam dieper wordt.
Beweeg zacht. Bijvoorbeeld rekken, yoga, of een rustige wandeling.
Ben creatief. Tekenen, schilderen of schrijven zonder doel of oordeel.
Spreek jezelf geruststellend toe. Leg een hand op je hart en zeg: “Rust is veilig. Ik mag ontspannen.”
Een Nieuwe Vorm van Leven
Onthoud: verveling tijdens je helingsproces is niet leegte, maar ruimte. Het is ruimte waarin jouw eigen verlangens, dromen en creativiteit weer kunnen opborrelen — zonder het lawaai van overleving.
Voel je je op dit moment verveeld? Stel jezelf dan eens de vraag:
“Is dit verveling… of is dit vrede, die ik nog niet gewend ben?”
Gun jezelf de tijd om de stilte te verkennen. Daarin kun je een hele nieuwe manier van leven ontdekken. Geniet van de rust en vertrouw dat het Universum deze leegte weer gaat vullen met dingen, mensen en ervaringen die passen bij je nieuwe energie. Een energie die geheeld, gezond en krachtig is.
